PC in Japan day#3 เที่ยวเมืองเก่า เกียวโต

Sun 7 Oct 2007

ออกจากโรงแรมCross Hotelที่โอซาก้า ไปเมืองเกียวโต ตามแผนตอนแรกต้องไปวัดคินคะคุจิแล้วไปวัดคิโยมิสึตอนบ่าย แต่คนขับรถบอกว่า คิโยมิสึเดระถ้าไปสายจะไม่มีที่จอด เลยไปที่นี่ก่อน

พอจอดรถเสร็จก็ต้องเดินขึ้นไปอีกหน่อย ร้านขายของเต็ม 2 ข้างทางเลย ขายสารพัดอย่าง

อย่างร้านนี้ สาวมัธยมกำลังออเต็มหน้าร้าน ร้านขายพวกของดารานั่นเอง หุหุ

ตอนขึ้นไปที่วัด พวกเด็กมัธยมเดินลงมาหมดแล้ว เสียดาย ถ่ายรูปไม่ทัน -3-

วัดคิโยมิสึ

แล้วก็เลี้ยวแยกมาอีกทาง อยู่ในวัดนั่นแหละ ไปดื่มน้ำ 3 สาย

ทางออกจากวัดมีร้านแบบญี่ปุ่นโบราณเต็มไปหมด ร้านนี้น่าจะขายพวกขนมกับน้ำชา

แวะซื้อของนิดๆหน่อยๆจากทางขึ้นวัด(จริงๆก็ไม่นิด) แล้วก็ออกไปกินข้าวกลางวัน ที่ตึกอะไรก็ไม่รู้ - -* มีโชว์กิโมโนด้วย แต่ไปไม่ทัน ไปถึงจบพอดี ก็เลยไปนั่งกินเลย

ทงคัตสึ

กินข้าวกลางวันเสร็จนั่งรถต่อ เจอเด็กที่ซ้อมเบสบอลเดินสวนไป สงสัยจะพักกินข้าว

หนุ่มน้อยเบสบอลเดินไป สาวๆกิโมโนเดินต่อมา

ร้านโยจิยะทางขึ้นวัดคินคะคุจิ ไม่ได้เข้า ยังเจ็บใจถึงวินาทีนี้ -3-

วัดคินคะคุจิ

จริงๆแล้ววัดเนี้ยชื่อวัดโรคุองจิ แต่ไม่มีใครเรียก คนญี่ปุ่นก็เรียนวัดคินคะคุจิเหมือนกัน จริงๆก็ไม่เชิงวัดอ่ะ มันเป็นพลับพลาทองอ่ะ งืมๆ

คนไทยเรียกว่าวัดอิคคิวซัง เพราะว่าในการ์ตูนเรื่องอิคคัวซัง วัดทองเนี่ยเป็นปราสาทของโชกุน พอนึกออกป่ะ? คือวัดนี้แหละจ้า

วัดคินคะคุจิจริงๆแล้วสร้างให้เป็นที่อยู่ของโชกุน(ชื่ออะไรไม่รู้)ตอนที่โชกุนคนนี้บวช มันไม่ใช่ปราสาทจริงๆ

ส่วนที่ว่า อิคคัวซัง มีตัวตนจริงๆมั๊ย? คำตอบคือ มี

สมัยนั้นโชกุนมีอำนาจมากกว่าจักรพรรดิ อิคคิวซังเป็นลูกชายคนที่ 2 ของจักรพรรดิ(ฮี อีส อะ พรินซ์นั่นเอง) แต่มีกฎว่าลูกของจักรพรรดิต้องออกไปตามหัวเมืองจะได้ตัดปัญหาการแย่งชิงอำนาจ อิคคัวซังเลยตัดสินใจบวชแทน

แล้วก็ไปศาลเจ้าเฮอันต่อ ระหว่างทางไกด์เล่าให้ฟังว่าในเนี้ยเก็บเครื่องปราบดาของโชกุนอยู่ 3 อย่าง สร้อยคอลูกแก้วมากาตามะ(แบบหยินหยางข้างเดียว) กระจกสำริด แล้วก็ดาบคุซานางิ ในเรื่องนารุโตะ คุซนางิมันเป็นดาบของโอโรจี้แต่ตอนนี้กลายเป็นของซาสึเกะแทน (ตอนแรกแอบงงดาบคุซานางิ เป็นอะไรกับคุโรซากิ?- -*ฟายจริงๆตรู)

กะลังดี๊ด๊าคิดว่าจะได้เห็นดาบคุซานางิแบบน้องเกะ ที่ไหนได้ ไกด์บอกว่า พวกของศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายเค้าไม่ให้ดูนะ บางอย่างนี่ปีนึงให้ดูวันเดียว แต่อย่างคุซานางิ ไม่แน่ใจว่า10ปีหรือ30ปีให้ดู 1 วัน ขนาดไกด์เองอยู่ญี่ปุ่นมาหลายสิบปีก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน

= =* ชาตินี้คงไม่ได้เห็นแล้วล่ะ คุซานางิ

ด้านหน้าศาลเจ้าเฮอัน

แต่วันนี้มันมีงาน ของศาลเจ้าเองก็มีงานรับฤดูใบไม้ร่วง แล้วก็มีเทศกาลของเด็กมัธยมที่เกียวโต ไหนๆศาลเจ้าเข้าไปก็ไม่ได้เห็นอะไร ก็เลยเดินงานละกัน

ตรงข้ามกับศาลเจ้า ถนนฝั่งโทริอิที่จัดงานเทศกาลของเด็กม.ปลาย

ตามถนนี่ก็มีทั้งหมด 6 เวที ด้านขวาของโทริอิทีเป็นสวน เป็นที่ออกร้าน

เวทีที่ 1

เวทีที่ 2

เวทีที่ 3

เวทีที่ 4

เวทีที่ 5

เดินไปไม่ถึงเวทีที่ 6 เมื่อย เลยเดินไปดูที่ออกร้านแทน

แล้วก็กลับโอซาก้า มาเดินชินไซบาชิต่อ ช้อบบบบชอบบบบ ชินไซบาชิเนี่ย

เดินไปได้แป๊บเดียว แล้วก็ไปเจอกับ..

... Kanjani 8 !!!!

ตอนแรกคิดว่าไม่ใช่ แต่เห็นเรียว ใช่แหงเลย

เย้ๆๆๆ

มาโอซาก้า

แล้วได้เจอคันจาด้วยยยยยย

><

><

นี่ไง คันจานิ 8 หรือจะเถียงว่าไม่ใช่?

ยืนดูตั้ง 5 วิเชียวนะ แล้วก็โดนฝูงคนผลักให้เดินต่อไป 5555

อันนี้เลยจากคันจานิไปหน่อย เป็นย่านร้านอาหารของชินไซบาชิ หน้าร้านซึทายะมีโฆษณาของไอจังด้วย น่าร้ากกกก

ฝูงคนข้ามถนนที่แยกนัมบะ

ห้างทาคาชิมายะ ลงไปซื้อเอแคลร์กินข้างล่าง 120Y

ร้านKokuminในชินไซบาชิ

ร้านยอดฮิตของสาวไทย มัตสึโมโต้คิโยชิ อันนี้ร้านใหญ่อยู่หลังโรงแรมนิดเดียว

เกือบจะเป็นสัญลักษณ์โอซาก้าอยู่แล้ว ป้ายกูลิโกะยักษ์ ถ่ายจากบนสะพาน สะพานนี้....คนเยอะมว๊ากกกกกกก

ใครเอ่ย อยู่ตรงข้ามป้ายกูลิโกะ มะพี~~ รูปนี้มะพีโฆษณาอะไรใครรู้ช่วยบอกด้วย - -*

ร้านขายกิโมโนในชินไซบาชิ เจ๊คนนี้รู้สึกจะเจ้าของร้านนี่แหละ กิโมโนสีน้ำเงิน ตัวละ5แสนเยน ก็ประมาณ 150000บาท เหอๆ

ร้านSanrio Gallery จริงๆน่าจะเป็นKitty Galleryมากกว่า

ไปกินข้าวเย็นกันเต๊อะ อยู่ในชินไซบาชิเหมือนกัน เป็นถนนสายข้างๆคันจานิ มีสะพานยามะพีกั้น(ใครเข้าใจมั่ง?)

ขึ้นลิฟต์ไปชั้น5มั๊ง (หรือ4? ไม่ชัวร์) ไปกินชาบูชาบู

กินเสร็จลงลิฟต์มาชั้น 1 ไปเห็นป้ายนี้...หืมม์?

งืมๆ Prince Club Shion โฮสต์คลับนั่นแหละ อยู่ชั้น6ตึกเดียวกัน

แถว2รูปแรก คือno.1ของที่นี่ ชื่อยูสุเกะ

แถว3รูปที่ 3 เป็นno.2 ชื่อโทโมยะ ออกแกลหน่อยๆ

แถว4รูป2 เป็นno.3 ชื่อทาคุมะ

แต่แถว1รูป1 ฮิโรโตะ หน้าตาเหมือนคาเมะแต่ก่อนเลย - -

(ป.ล.ใครอยากได้เมล์หรือเบอร์หนุ่มๆที่นี่ หลังไมค์นะจ๊ะ มีแค่ของno.1-no.10)

สรุปแล้ว ถนนสายนี้คือถนนสาย(โฮสต์)คลับนั่นเอง ตอนกำลังเดินๆดูมีรถคันนึง แบบลีมูซีน 3 ตอน นึกออกมะ แบบที่ราชวงศ์อังกฤษใช้อ่ะ สีดำ ฟิล์มดำ ขับผ่านถนนนี้ 2 รอบ...เอ๊....น่าสงสัยๆ

แต่ร้านพวกนี้ส่วนใหญ่จะอยู่ชั้นบนๆ ไม่มีหน้าร้านให้เห็น ดูง่ายๆว่าร้านอยู่ไหน จะมีพวกเชียร์แขกอ่ะ พวกแต่งตัวเนี้ยบผิดปกติผมทองตั้งๆ มายืนเรียกแขก วิธีเรียกคือ ปรบมือ2-3ครั้ง แล้วพูด บลาๆๆ(ฟังไม่ออก) แล้วปรบมืออีกที นั่นล่ะ ใช่เลย

นี่ก็อีกที่นึง ชื่อRealมั๊ง ไม่แน่ใจ

มาโอซาก้า ยังไม่ได้กินของดีของโอซาก้าเลย เดินเข้าถนนร้านอาหารไปเดินหา

ทาโกยากิเน๊ะ~~

สื่อสารกับคนขายรู้เรื่องมากกกก ชี้ที่ทาโกยากิ...โรคุ....คนขายเข้าใจ โอเคๆ 5555555


ที่ญี่ปุ่นนี่ต่างจากไทยอย่างนึง อย่างทางเดินในชินไซบาชินี่จะเดินชิดซ้ายกัน แบ่งครึ่งถนนไป-กลับ ควรจะเดินเข้าร้านเป็นด้านๆไป เพราะถ้าจะข้ามไปเข้าร้านอีกฝั่งนึง ถึงมันจะห่างแค่ 2 เมตร แต่ก็ต้องฝ่าคนทีร่วม10นะเออ

บันไดเลื่อนก็เหมือนกัน เวลาขึ้นอย่าลืมมองข้างหน้าว่าเค้าชิดด้านไหนกันเน๊~~