วันพุธ, สิงหาคม 16, 2549

ก็เงี้ยล่ะน้า...

16 ส.ค. 2549
จะจำไว้เลยว่าวันนี้กูมีความสุข เหอๆ....เหรอ - - ถึงแม้จะมีมารขวางความสุขที่ชื่อ ซปร ก็เหอะ อย่า อย่าให้พูด เดี๋ยวยาว

วันที่ 18 เป็นวันวิทย์ เพราะงั้น ไอ้พวกเด็กสายวิทย์ตาดำๆก็เลยโดนใช้งานจนไม่ได้เรียน เราจะเป็นคอมพลีเมนต์ในนั้นรึเปล่าเนี่ย ไม่มีไรหรอก ก็แค่ครูที่สั่งงานเป็นครูม.ต้น เลยให้ม.ต้นทำ ม.ปลายก็ทำแบะๆนิดเดียว นอนเล่นอยู่ซะเยอะ ตอนที่ครูเรียกไปสั่งงานมีแต่เพื่อนสงสัย ทำไมมันดีใจกันนักวะ ได้ทำงานเนี่ย 5555

ทั้งวันได้เรียนจริงจังอยู่วิชาเดียวคือ พละ เหอๆ ลงไปเล่นวอลเล่ย์จนถึงเลิกเรียน เพราะคาบสุดท้ายไม่มีเรียน ก็ ตอนแรกไปเล่นกับเพื่อน...6คนเองมั๊ง...ซักพักเหลือ 4 คน อีก 2 คนนั่งเฉยๆ(แต่มันนั่งห่างกันซัก 10 เมตรได้มั๊ง โปรดจำระยะไว้ สำคัญมาก ส่วนด้านหน้าตึก มีคุณยายกับเด็กอนุบาลอยู่2คน)

ซักพักนึง เล่นๆอยู่ ก็เห็นเด็กม.4กับครู แบกเด็กคนนึงใส่เปลหามลงมา แล้วยัดขึ้นรถ เรากับเพื่อนก็หยุดเล่นยืนมองกันตามปกติ(ต้องเรียกว่าตามปกติค่ะ ของแบบนี้) กำลังถกเถียงกันอยู่ว่าอีเด็กนั่นมันเป็นอะไร พอมองไปด้านหน้า คุณยายคนนั้นก็ยืนดู แถมเพื่อนเรา 2 คน ที่นั่งอยู่มันก็ลุกขึ้นมาดูเมื่อไหร่ไม่รู้ 55555555 ไทยมุงจงเจริญ

แล้วครูสอนเลขเสริมเค้ากำลังจะเดินกลับ เลยหยุดมองอยู่ด้วยไง แล้วเหมือนกับเค้ารู้จักกับครูที่แบกเด็กขึ้นรถ เลยคุยกัน พอคุยเสร็จ เรากับเพื่อนรีบเข้าไปถามครูเลยว่าทำไม(เรื่องชาวบ้านคืองานของเราค่ะ) ครูก็บอก เอ..เป็นไมเกรนมั๊ง แล้วก็เป็นซักอย่างเกี่ยวกับเม็ดเลือดขาว แต่อยากบอก ตอนครูเล่าให้ฟัง ยายคนนั้นเข้ามาฟังด้วยว่ะ 55555555

ตอนหลัง ก็เข้าไปเล่นวอลเล่ย์ในสนาม อยู่ข้างๆไอ้พวกเด็กป.6เลยนะ แล้วน้องเฌอก็เดินลงมาด้วยอ่ะ>< แต่สงสัยน้องกับเพื่อน คงมีปัญหาอะไรซักอย่าง ปกติมันต้องเล่นๆๆๆไม่คิดชีวิต วันนี้มันแค่ชู้ตบาสนิดเดียว แล้วเหมือนกับยืนคุยๆๆ ถกปัญหากันอ่ะ แล้วน้องก็เดินขึ้นห้องไปก่อนหมดเวลา อันนี้แปลกโคดๆ เพราะน้องไม่เคยขึ้นห้องทันเวลา - -

แล้วคือ ที่เสียดายมากๆๆ ลูกวอลเล่ย์มันลอยไปทางนั้นอ่ะ แล้วมันอยู่ฝั่งเราที่ต้องเก็บ คือ เด็กป.6ที่คุยกับน้องเฌอมันนั่งอยู่กลางสนาม มันเก็บบอลมาให้อ่ะ ใจนึงก็ดีวจ เออ ดี กูไม่ต้องเดิน แต่อีกใจก็เสียดายว่า ถ้าน้องเฌออยู่น้องก็คงจะเก็บบอลให้เราเอง แต่แบบ....ฮึ่ย (เพื่อน - แล้วแกคิดหรอว่าถ้ามันอยู่แล้วมันจะเก็บให้แก?)

ป.ล.ถ้าโลกนี้ไม่มี ซปร ชีวิตกูจะสงบสุขกว่านี้มาก

to my dearest
.......สนุกกับ ซปร นะคะ.........