วันศุกร์, มกราคม 27, 2549

Devilish circuit

ดองนานเหมือนกันนี่เรา หึหึ อาทิตย์กว่าๆที่โคดจะไร้สาระ

ศุกร์ 20 ตอนกลับบ้าน เดินผ่านทางอารามตรงที่รถโรงเรียนมันจอดเยอะๆ เดินไปเจอเด็กกลุ่มนึง เสื้อม่วง ฟ้า เขียว แต่เราเล็งเด็กเสื้อม่วงอยู่ ข้างหลัง ผมมันคุ้นๆ เดินไปใกล้ๆ น้องตองว่ะ น่ารักเหมือนเดิม เลยเรียก น้องตอง บ๊ายบาย เออ ไอ้น้องตองหยุดเล่นหันมามองทำตาโตๆ(น่ารักว้อยยยย) อีก2ตัวแม่งก็มองเว่ย เราก็รีบๆเดินต่อกับเพื่อน พอเดินผ่านไปหน่อย เพื่อนมันสะกิดถาม ทำไมไม่เรียกอีกคนด้วยวะ? เราก็งง อีกคนใครวะ เพื่อนมันบอก พี่ไอ้ตองไง ยืนเขียวเด่นเป็นสง่าอยู่เลย เราเรียกน้องมันพี่มันก็มองหน้าเราเว่ย แบบ ไอ้พี่คนนี้อีกแล้วหรอ ยุ่งอะไรกับตระกูลผมนักนะ5555 เราก็ตกใจ เฮ้ย ไอ้ตัวเขียวเมื่อกี๊คือไอ้น้องคิ้วเข้มหรอ หันไปมองแล้น้องมันหันหน้ามาทางนี้พอดี ปรากฏว่าเป็นเด็กคนนั้นตัวจริงเสียงจริงค่ะ 5555 โง่ไรงี้วะกู คนหาตัวยากๆ พอเจอเสือกไม่เห็นอีก= =

คืนวันอังคาร24 ทะเลาะกับเนเน เมื่อไหร่จะเก็ตซักทีว่ากูก็มีสามัญสำนึกเหมือนกัน กูก็คิดเป็นไม่ต้องรอให้ใครมาชี้สั่งให้ทำ ตอนนั้นนี่วีนเชรี่ยๆอ่ะ วันต่อมามีเรียนฟิสิกส์ตอนเย็น แล้วเมื่อคืนเนเนบอก ไม่ต้องสะเออะไปเลยนะ ไม่ต้องเรียนอะไรมันแล้ว ตอนเช้าถามกู จะไปเรียนรึเปล่า 20ชั่วโมงของวันพุธนั้นกูพูดคำเดียวคือ"ไป" จะไปอ่ะทำไม ไม่อยากกลับบ้าน เบื่อโว้ย

วันพุธ 25 เรื่องเหียกๆมันยังไม่จบ ชมรมกูนัดมาประชุมหมดบอกว่าต้องมีผลงานพรุ่งนี้ ควาย! บอกวันนี้จะเอาพรุ่งนี้ เรียนพิเศษเลิก2ทุ่ม ซวยอะไรงี้วะ กลับบ้านมาปั่นเกือบไม่ทัน อารมณ์ไม่ดีเกือบทั้งอาทิตย์อ่ะ

วันพฤหัส 26 วันนี้มาถึงหน้าโรงเรียนดูนาฬิกาอยู่ ได้เวลาพอดี แล้วก็ค่อยๆเดินเข้าไป ตาก็มองรถเด็กที่เข้าโรงเรียน อยู่ไหนๆ รถคันนั้นกับป้ายทะเบียนเลขนั้น เดินๆไปก็ เออ มันคงมาสายล่ะวันนี้ ก็เลยหันไปมองทางต่อ แล้วก็เห็นน้องเฌอกำลังเดินแบบไม่เหมือนมนุษย์กับเพื่อนมันอีกคนที่เป็นญาติมันอ่ะ เรานี่เอาละ รีบๆเดิน อยากจะเดินตัดหน้ามันเว่ย จะได้เห็นหน้า แต่เดินไม่ทัน มันแยกไปขึ้นตึกทางซ้าย เราไปทางขวา แต่มันอ่ะขึ้นไป3ชั้นก็ถึง แต่เรานี่คือ6ชั้นอ่ะ ก็เลยรีบเดินๆขึ้นบันไดเว่ย พอถึงชั้น5เจอเพื่อนเดินตามขึ้นมา เลยดึงมันบอกว่าให้รีบๆขึ้นไปดูน้องเฌอกัน มันก็งงๆ แต่ก็ยอมโดนเราลากไป5555 พอถึงชั้น6 ตรงหน้าระเบียงห้องเรามันจะมองเห็นตึกน้องเฌอพอดีเว่ย คือน้องเฌอกับเพื่อนมันเก็บของแล้วอ่ะ เราเห็นมันไม่ถือกระเป๋าแล้วไง เลยคิดว่า เออ มันคงเข้าห้องเลยแหละ ที่ไหนได้ เพื่อนอีกห้องเดินมาหาน้องเฌอ แล้วน้องเฌอกับเพื่อนมันเดินออกมายืนหน้าระเบียงกันเฟร้ย!!! โคดโชคดีอ่ะ ไม่เสียแรงวิ่งขึ้นมา55555555
เข้าห้องมาเจอภารกิจหนักเฟ่ย เพื่อนเอาน้ำอัดลมมาให้กินจะทำขวดไปทำจรวด ครั้งแรกมั๊ง ที่ต้องกินน้ำอัดลมเยอะขนาดนี้ตอนเช้า แล้วพอตอนยิงจรวด เพื่อนมันก็ท้าเรา บอกว่าให้ยิงไปชนห้องของเด็กคนนั้น มันอยู่แนวตรงกับฐานยิงอ่ะ เราแบบไม่เอาอ่ะ ไม่อยากมีเรื่อง แต่อีกใจนึงก็คิด ถ้ายิงไปโดนเราก็ต้องไปเก็บจะได้เจอน้องเค้า555 ตอนนั้นยังคิดได้ค่ะ แล้วพอใกล้ๆจะยิงเพื่อนบอกว่าให้เรายิงเข้าห้องน้องเฌอแทน เหอะๆ 5/2นะคะ อยู่หน้าบันไดเทียบกับฐานแล้วคืออยู่ด้านซ้ายอ่ะ แล้วไงอ่ะๆ พอตอนยิงจริง จรวดเรามันบินไปด้านซ้ายจริงๆเว่ย เรานี่ตกใจเลย เฮ้ย ไม่เอานะ กูไม่อยากเจอน้องเฌอตอนนี้(ใจจริงกลัวพลาดไปอยู่ชั้น2) สุดท้ายมันก็ไปชนหลังคาสระน้ำอนุบาลแล้วตกกลางถนน เฮ้อ~~

วันนี้ สอบชีวะ 2 ตัว ตั้งใจว่าจะอ่านหนังสือที่โรงเรียนเฟ่ย สุดท้ายได้อ่านจริงๆ แต่อ่านฟิคว่ะ เหอๆ ใจนึงก็อยากอ่านชีวะนะเว่ย กลัวทำไม่ได้ แต่กิเลสมันมากกว่า แบบ อยากรู้ว่าเป็นไงต่อใจจะขาด คาเมะน่ารักมากกกกกกกกกกก นั่งทำข้อสอบชีวะไป...ฟิคเริ่มตีกับข้อสอบ= =

เรื่องนั้น
ไอ้เรื่องนั้นเราเข้าใจหมดแล้วแหละ ส่วนตัวเราเองก็ไม่อยากจะเอาเรื่องอะไรมากมาย ปล่อยให้มันจบๆไป ขอแค่ไม่ให้เกิดอีกก็พอ

to my dearest

ยังรักเหมือนเดิม...ไม่เคยน้อยลงซักวัน...ถึงปาฏิหาริย์จะเป็นแค่สายลม แต่เราก็จะคว้าสายลมไว้ให้ได้ ... ตราบเท่าที่ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร

1 ~ComMento~:

Anonymous ไม่ระบุชื่อ said...

ก๊ากกก ทำไมในหนึ่งอาทิตย์นี่ แต่ละอย่าง = =งึมม

7:50 หลังเที่ยง  

แสดงความคิดเห็น

<< Home